Wydawca treści
Obszary chronionego krajobrazu
Obszary chronionego krajobrazu to tereny chronione ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem lub pełnioną funkcją korytarzy ekologicznych.
Miechowsko-Działoszycki Obszar Chronionego Krajobrazu
Obszar chronionego krajobrazu położony w Niecce Nidziańskiej, w południowo-zachodniej części województwa świętokrzyskiego oraz w północnej części województwa małopolskiego. W województwie świętokrzyskim zajmuje powierzchnię 40333 ha na obszarze gmin: Działoszyce, Imielno, Michałów, Sędziszów, Słupia Jędrzejowska i Wodzisław, powierzchnia zajmowana w województwie małopolskim to 57 080 ha. Został utworzony w 1995 roku w celu przywrócenia czystości wód rzek biorących tu swój początek. Spełnia on rolę retencyjno-wodochronną i glebochronną lasów porastających wododział Nidy, Pilicy i Wisły. Gospodarka leśna w M-DOChK ma uwzględniać ochronę występujących tu cennych zbiorowisk roślinnych.
Występujące tu bezleśne pagórki kredowe i wąwozy lessowe porośnięte są murawami kserotermicznymi i wieloma rzadkimi roślinami. Na obrzeżach lasów i muraw kserotermicznych rosną zarośla leszczynowe i tarninowe, spełniające ważną rolę biocenotyczną i glebochronną.
Koszycko-Opatowiecki (Koszycki) Obszar Chronionego Krajobrazu
Obszar chronionego krajobrazu znajdujący się terenie województw: świętokrzyskiego i małopolskiego.
W województwie świętokrzyskim zajmuje powierzchnię 59,5 km² i obejmuje tereny należące do gminy Opatowiec z wyjątkiem jednego z jej sołectw. W województwie małopolskim nosi nazwę Koszyckiego Obszaru Chronionego Krajobrazu i zajmuje obszar o powierzchni 64,12 km². Utworzony w 1995 roku w celu ochrony walorów przyrodniczych dolin rzecznych, które pełnią rolę korytarzy ekologicznych, przede wszystkim korytarza Wisły, który łączy tereny o dużym zróżnicowaniu biocenotycznym.
Rosną tu fragmenty borów mieszanych z bogatym runem leśnym, w którym występują gatunki roślin chronionych takie jak: jarzmianka większa, wawrzynek wilczełyko, gruszyczka okrągłolistna oraz widłak goździsty. Na terenie K-OOChK dominują zbiorowiska nieleśne. Rosną tu zarośla krzewiaste z udziałem leszczyny i tarniny. W dolinach rzek występują wilgotne zbiorowiska łąkowe.
Solecko- Pacanowski Obszar Chronionego Krajobrazu
Obszar chronionego krajobrazu położony na południowym wschodzie województwa świętokrzyskiego, na granicy
z województwem małopolskim. Zajmuje powierzchnię 457,78 km² i obejmuje tereny gmin Ole-śnica i Pacanów oraz część obszaru gmin Busko-Zdrój, Stopnica, Solec-Zdrój i Nowy Korczyn.
Obszar został utworzony przede wszystkim w celu ochrony wód powierzchniowych rzeki Wschodniej oraz walorów przyrodniczych doliny Wisły. Zabezpiecza także przed antropopresją wody lecznicze i uzdrowiska w Busku-Zdroju i Solcu-Zdroju.
Dominują tu zbiorowiska nieleśne. Na terenie obszaru, w dolinach rzecznych i okolicach Stopnicy i Solca-Zdroju występują liczne torfowiska i łąki z udziałem halofitów. W okolicach Tuczęp i Jastrzębca występują bory sosnowe o zbliżonym do naturalnego charakterze. Na terenie S-POChK występują także bagienne bory trzcinkowe, subkontynentalne bory świeże oraz bory mieszane.
Nadnidziański Obszar Chronionego Krajobrazu (otulina Nadnidziańskiego Parku Krajobrazowego)
Obszar swoim zasięgiem pokrywa się z dawną otuliną Nadnidziańskiego Parku Krajobrazowego. Utworzony został w celu ochrony cennych walorów przyrodniczo-krajobrazowych Parku, oraz samej otuliny.
Obszar ten cechuje się występowaniem rzadkich form roślinności kserotermicznej, torfowiskowej i bagiennej. Ponadto jest cenny z punktu widzenia formacji geologicznych naturalnych gipsowych z licznymi zjawiskami krasowymi. Obszar zajmuje powierzchnię 260,11 km².
Kozubowski Obszar Chronionego Krajobrazu (otulina Kozubowskiego Parku Krajobrazowego)
Obszar swoim zasięgiem pokrywa się z dawną otuliną Kozubowskiego Parku Krajobrazowego. Utworzony został w celu ochrony cennych walorów Parku, lasów wodochronnych (naturalnych wododziałów), terenów z interesującą pokrywą lessową oraz stanowiskami roślinności ciepłolubnej. Oprócz walorów przyrodniczych obszar posiada bogactwo zabytków architektonicznych zabudowy wiejskiej. Powierzchnia, którą obejmuje OChK wynosi 60,36 km².
Szaniecki Obszar Chronionego Krajobrazu (otulina Szanieckiego Parku Krajobrazowego)
Obszar stanowi otulinę Szanieckiego Parku Krajobrazowego. Obszar cechuje się wysokim walorami krajobrazowymi, które zapewnia mozaikowaty układ różnych ekosystemów naturalnych i upraw rolniczych. Szczególnie cenne z tego ternu są liczne zbiorowiska roślinności kserotermicznej i słonolubnej oraz torfowiska położone w lokalnych obniżeniach. Obszar ten pełniąc rolę otuliny ma funkcję ochrony walorów przyrodniczych Szanieckiego PK. Walory przyrodniczo-krajobrazowe wzbogaca historyczna zabudowa architektoniczna wzniesiona z kamienia miejscowego pochodzenia. Powierzchnia obszaru zajmuje 128,59 km².